|
Լուսնի աղոտ արտացոլումն՝
Աչքերիդ մեջ, արքերդ մեջ,
Դեմքիդ ժպիտը հուսահատ՝
Հուսահատ վերջ, հուսահատ վերջ:
Ես այսօր թողնում եմ քեզ իմ սերն ու հեռանում,
Իմ սրտին այսօր մի որ վերգ է ավելանում,
Ու իմ սերը պոկված ճյուղի, պոկված ճյուղի, ճյուղի նման,
Օրորվում է աշնան քամուց, աշնան քամուց, աշնան քամուց:
Օ՜, քամի քամի, պոկիր իմ վերքն առանց ցավի,
Հետո համբուրիր պլոկված կեղեվը ծառի…
Թող վերքը ցավ չպատճառի,
Ծառին թող ցավ չպատճառի:
Ա՜խ, գոնե լաց եղիր,
Դե թեկուզ ձայն հանիր,
Բայց այդպես մի՛ նայիր,
Բայց այդպես մի՛ նայիր:
Ա՜խ, գոնե լաց եղիր,
Դե թեկուզ ձայն հանիր,
Բայց այդպես մի՛ նայիր,
Բայց այդպես մի՛ նայիր…
Աստղերը չռել են աչքերը,
Ունայում են ապշած մեզ վրա,
Մի՛ սպանեք, մի՛ սպանեք ձեր սերը,
Դուք երկրորդը էլ չեք ունենա…
X2
Ես այսօր թողնում եմ քեզ իմ սերն ու հեռանում,
Իմ սրտին այսօր մի որ վերգ է ավելանում,
Ու իմ սերը պոկված ճյուղի, պոկված ճյուղի, ճյուղի նման,
Օրորվում է աշնան քամուց, աշնան քամուց, աշնան քամուց:
Օ՜, քամի քամի, պոկիր իմ վերքն առանց ցավի,
Հետո համբուրիր պլոկված կեղեվը ծառի…
Թող վերքը ցավ չպատճառի,
Ծառին թող ցավ չպատճառի:
|
Գլխավոր 
